Η επανάσταση στη διατροφή ξεκινάει από το σχολείο: Λαχανόκηποι σε δημοτικά σχολεία σε όλη την Ελλάδα
Έλενα Δανάλη
Να κάτι σε αυτή την χώρα που μας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον: Εκατοντάδες σχολικοί λαχανόκηποι έχουν «ξεφυτρώσει» στις αυλές νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων σε όλη την Ελλάδα και χάρη στην πρωτοβουλία και το κέφι δασκάλων, παιδιών και γονιών πολλαπλασιάζονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Είχαμε το προνόμιο να συναντήσουμε δύο από τα ομορφότερα παραδείγματα αστικών σχολικών λαχανόκηπων στον A' Νηπιακό Σταθμό Αγίου Ιωάννη Ρέντη και στο 14ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω. Εκεί, δάσκαλοι, γονείς και παιδιά δημιούργησαν και συντηρούν τον λαχανόκηπο του σχολείου τους συμμετέχοντας «όλοι επί ίσοις όροις», όπως τονίζει o Παναγιώτης Παπαδόπουλος, μπαμπάς εθελοντής κηπουρός.
Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος, εθελοντής κηπουρός, πηγαίνει στον κήπο με τις κόρες του μέχρι και το Σάββατο το πρωί για να ποτίσουν τα λαχανικά αν χρειαστεί!
«Πώς σας ήρθε να ξεκινήσετε μια τέτοια ιδέα;» ρωτήσαμε την Χριστίνα Καρκάνη, δασκάλα στο 14ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω, όπου στα ελάχιστα διαθέσιμα τετραγωνικά μέτρα της αυλής τους τα παιδιά συντηρούν μεγάλη ποικιλία από εποχικά λαχανικά, αλλά και ελληνικές ποικιλίες από κουκιά, ρεβίθια, λούπινα. «Θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί με τα παιδιά για να τους μάθουμε τα ξεχασμένα ελληνικά φυτά, αλλά και να τα βοηθήσουμε να εξοικειωθούν με όλα τα στάδια παραγωγής της τροφής τους. «Θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί με τα παιδιά για να τους μάθουμε τα ξεχασμένα ελληνικά φυτά, αλλά και να τα βοηθήσουμε να εξοικειωθούν με όλα τα στάδια παραγωγής της τροφής τους. Έτσι μαθαίνουν σιγά-σιγά ότι η φρεσκοκομμένη σαλάτα και τα βραστά παντζάρια από τον κήπο είναι φαγητό», μας εξηγεί η δασκάλα όσο ετοιμάζει τη μαρουλοσαλάτα (από τον κήπο τους) που θα συνοδέψει το μεσημεριανό φαγητό των μαθητών.
Στον Α’ Νηπιακό Σταθμό Αγ. Ιωάννη Ρέντη, με τη βοήθεια και τη συμμετοχή δασκάλων, γονιών, αλλά και παππούδων (που θυμούνται πολύ καλά ότι η γη παράγει την τροφή και όχι η βιομηχανία), οι μαθητές τους τελευταίους μήνες της σχολικής χρονιάς τρώνε κάθε μέρα ντοματοσαλάτα από τις ντομάτες που μαζεύουν μόνοι τους από τον κήπο τους. «Με ρωτάνε οι γονείς τι κάνω και τα παιδιά τους τρώνε εδώ τα φασολάκια. Τίποτα δεν κάνω, μόνα τους τα κάνουν όλα. Εκείνα τα φυτεύουν, εκείνα τα μαζεύουν και μου τα φέρνουν. Εγώ απλά τους τα μαγειρεύω», λέει η μαγείρισσα που καθημερινά ετοιμάζει φαγητό για εκατοντάδες παιδιά όλων των παιδικών σταθμών του Δήμου Ρέντη.
Στους σχολικούς λαχανόκηπους συμβαίνει ήδη μια πελώρια επανάσταση: τα παιδιά (η επόμενη γενιά καταναλωτών τροφής δηλαδή!) μαθαίνουν να φυτεύουν, να τσαπίζουν, να ποτίζουν και να συγκομίζουν (άρα να παράγουν) φρέσκια, καθαρή τροφή εποχής, χωρίς χημικά που δηλητηριάζουν την υγεία ανθρώπων και περιβάλλοντος. Συμμετέχοντας σε κάθε βήμα της διαδικασίας παραγωγής έστω μέρους της τροφής τους, τα παιδιά μαθαίνουν να κάνουν καλύτερες διατροφικές επιλογές ξεκινώντας από τα πιο απλά: να αναγνωρίζουν τα φρέσκα λαχανικά ως τροφή και να ξεχωρίζουν την εποχικότητά τους. Το χειμώνα τρώμε μαρούλια, παντζάρια, μπρόκολα και σπανάκι και το καλοκαίρι ντομάτες, μελιτζάνες και πιπεριές. Τόσο απλά και τόσο καθαρά!
«Τι παραπάνω χρειάζεστε;», ρωτάμε τους δασκάλους. «Να έρθουμε σ’ επαφή με άλλα σχολεία που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία σε λαχανόκηπους ή με σχολεία που θέλουν τώρα να ξεκινήσουν». Δικτύωση επιθυμούν οι δάσκαλοι. Δικτύωση και αλληλεπίδραση. Γιατί πιστεύουν το έργο που κάνουν και θέλουν να το αναπτύξουν περισσότερο, να το εξελίξουν, να το διευρύνουν και να πολλαπλασιάσουν τα αποτελέσματά του. Επειδή και σε αυτή την περίπτωση: όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά, για όλους!
Κάντο και εσύ στο σχολείο σου!
Επικοινώνησε μαζί μας στο 210 3806374 & 375 και θα συναντηθούμε για να συζητήσουμε από κοντά την πρωτοβουλία σχολικού λαχανόκηπου που έχεις ήδη ξεκινήσει ή αυτή που θέλεις να ξεκινήσεις.
* Η Έλενα Δανάλη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Γαλλία. Στην ομάδα της Greenpeace μπήκε το 2006 ως υπεύθυνη της εκστρατείας για τη βιώσιμη γεωργία. Έκτοτε συνεργάζεται, αναπτύσσει και υλοποιεί δράσεις και προγράμματα που στοχεύουν στη δημιουργία ενός βιώσιμου μοντέλου γεωργίας στην Ελλάδα, που να ωφελεί τον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον.
